een prachtig verhaal

Nadat ik via onze neef Kees het verhaal over Arie Bestebreurtje had gekregen van zijn achterneef Kees, heb ik de meer dan 80 bladzijden die zijn verhaal vertelde met zeer veel interesse gelezen.
De geallieerde aanval bij Nijmegen in september 1944 waar hij een zeer grote bijdrage leverde mede door zijn kennis van Nederlands en Duits en de dropping bij Westerbork in april 1945 maken veel indruk. Na deze parachutesprong had hij zijn been zo erg bezeerd dat hij niet weg kon komen en zich 4 dagen in de bossen moest verstoppen voor de Duitsers die met honden op zoek waren naar parachutisten. Hij werd gevonden door een Drentse boer die hem verzorgde en verstopte. Van Kees Bestebreurtje hoorde ik dat zijn kinderen nog steeds contact hebben met de familie van zijn redder.
Jammer dat vader Piet hem nooit ontmoet heeft. Hij had zeer veel bewondering voor Arie die zijn leeftijdgenoot was. Of onze vader ooit beseft heeft dat Arie Bestebreurtje een verre,verre achterneef was weet ik niet. Pa vond het al mooi dat hij dezelfde achternaam had. Misschien verbeeld ik het me maar ik vind dat ze qua uiterlijk op elkaar hebben geleken.. Voor onze Zwitserse familie is het leuk te weten dat Arie ooit Zwitsers schaatskampioen geweest is.

Groeten van Sari.