Verre Neef Kees over Verre Oom Arie

Ha Familie,

Sommige dingen zijn te leuk om in de comments te laten zitten. Hier het verhaal van Verre Neef Kees over Verre Oom Arie, de oorlogsheld. (zie ook eerder)

De vader van Arie was een neef van mijn vader. Deze werkte aan het begin van de 20ste eeuw bij de margarinefabriek van den Bergh in Rotterdam. Later werd hij benoemd tot directeur van de vestiging in Berlijn en maakte daar de roerige jaren dertig mee. Arie, zijn zoon dus, ging daar op school en leerde natuurlijk de Duitse taal. Omstreeks 1935 vertrok het gezin naar Zwitserland. Arie ontpopte zich tot schaatser van wereldformaat, won een aantal malen de Zwitserse schaatskampioenschappen en stond op de lijst om in het Nederlands Olympisch team mee te doen. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog vertrok het gezin naar de VS, waar de vader van Arie de Nederlands-Amerikaanse Kamer van Koophandel oprichtte. Arie trouwde in 1941 in Zwitserland en vertrok snel daarna naar Canada om zich bij de Prinses Irenebrigade aan te melden. Hij bleek een uitzonderlijk goed (en sportief) militair, die al snel werd gedetacheerd bij het Engelse leger. Daar kreeg hij een opleiding voor de geheime dienst. In 1944 deed Arie mee met een aantal geheime operaties achter de frontlinies in zogenoemde 'Jedburgh teams'. Dat waren kleine groepen van drie tot vier man, die bestonden uit verschillende nationaliteiten. Het feit dat Arie Duits, Nederlands en Engels sprak was natuurlijk een geweldig pluspunt. Bovendien was bij de slag om Arnhem (a Bridge too Far) zijn kennis van de omgeving van Nijmegen van groot belang. De broer van zijn vader woonde daar en Arie had dikwijls bij hem gelogeerd en wandeltochten in de omgeving gemaakt. In 1945 werd Arie met een team gedropt bij Kamp Westerbork. Het is niet helemaal duidelijk wat het doel was van deze actie. Arie brak bij de landing zijn enkel en als door een wonder ontsnapte hij na een paar dagen van spanning en ontbering aan de Duitsers. Arie werd opgevangen door een boer, die niet ver van het kamp woonde en een huis vol onderduikers bleek te hebben. Van deze spannende dagen heb ik een verslag dat door hem is opgetekend.Na de oorlog vestigde Arie zich als jurist in de VS. Blijkbaar kriebelde er iets. Tot (bijna) ieders stomme verbazing ging hij theologie studeren en werd predikant. In 1983 reed Arie - de ervaren schaatsers - in een wak en verdronk.