Kindje op komst

Lieve familie, vrienden en nieuwe familie,

Tot onze grote vreugde mag ik jullie namens ons hele gezin, mijn vrouw, de drie honden en mijzelf mededelen dat er een kleine op komst is!

Zoals jullie op de echo kunnen zien ligt de kleine op zijn (of haar) linker zijde en zwaait naar ons. Manon is inmiddels in haar 13e week en uitgerekend op 17 juni 2006. Als cijferfreak hoop ik natuurlijk op 06-06-06, maar dat zal de tijd leren.

Inmiddels zijn ook wij beland in de wereld die 'kindje op komst' heet en ik moet zeggen dat er een hoop 'broodje aap' verhalen de ronden doen over babies en honden. Jullie moeten voor de grap maar eens aan je vrienden vragen wat je bijvoorbeeld met de placenta moet doen om te zorgen dat je baby door de roedel aan honden geaccepteerd wordt. Ik kan je zeggen: hier lusten de honden dus geen brood van! De placenta schijnt vrij taai te zijn overigens...

Websites zoals kindjeopkomst.nl geven een hoop informatie die je kunt gebruiken. Aan de ene kant erg handig aan de andere kant ook wel beangstigend. Je kunt wat ons betreft ook teveel weten! Dit is overigens niet alleen bij een kindje op komst, maar bij vele andere zaken. Internet kan ook teveel aan informatie bieden, waardoor wij als mensen in de war raken. Enfin, dit is een andere discussie, of niet Cus?

Het hele kindje op komst fenomeen is overigens volledig gericht op de vrouw zoals jullie ongetwijfeld weten. Zo staat er in alle boekjes een onderverdeling per week wat er met de baby gebeurt in die week en wat er met de vrouw gebeurt. Nergens iets over wat er met de man gebeurt. Ok, fysiek niet zoveel zou je zeggen, maar hoe kan het dan dat ook ik 's nachts om 04:00 naar het toilet ga. Ik moet normaal nooit! Mijn vragen worden dus niet beantwoord. Ik moet er alleen maar zijn als een rots in de branding en vooral zorgen dat Manon in de watten wordt gelegd. Dat kan ik, geen probleem. Wat ik moeilijker vind is de rots in de branding. Weet ik veel waarom in de boekjes staat dat de baby inmiddels 5,5 cm moet zijn terwijl op de echo het kindje nog maar 2,7 cm is...? Gelukkig wijzen de statistieken van de echo mevrouw uit (hoe heet zo'n mens ook al weer...?) dat we keurig binnen de marges vallen. Wellicht aan de onderkant, maar ook ik was een klein mannetje zullen we maar denken.

Tot zover voor nu. Ik zal jullie de komende maanden op de hoogte houden van de ontwikkelingen vanuit een mannelijk perspectief.

Groet, De familie Van der Lubbe-Sierat-Bestebreurtje.