Vier jaar geleden..

Hallo familie,

Vier jaar geleden brachten wij de dag door bij oma Marijke, in grote onzekerheid en verdriet!

's Ochtends om kwart voor zes werd ik, PF, door de politie uit bed gebeld. Twee agenten stonden voor de deur en vroegen of ze binnen mochten komen. Ze wilden zelfs dat wij gingen zitten. Gezien de grote troep in mijn kamer was ik wat terughoudend maar na aandringen van oom agent liet ik ze verder binnen. Eenmaal gezeten vroeg de mannelijke diender of ik misschien familie in Ecuador had. Ik beaamde dat. Er was daar twaalf uur eerder een ongeluk gebeurd.. In Ecuador hadden Kees en Mirella het bericht ook nog maar net gehoord. De Nederlandse ambassade was door een medereiziger ingelicht. Marijke wist nog van niks.

Met mijn toenmalige huisgenootje ben ik toen per politieauto naar Marijkes huis gebracht.

Marijke dacht dat ik in de problemen zat aangezien ik anders nooit om zes uur 's morgens tussen twee agenten voor haar deur sta. Ik vertelde haar gauw dat mamma dood is. Op dat moment werden wij door Kees en Mirella gebeld en hebben wij samen bepaald hoe wij dit nieuws onder de familie zouden verspreiden. Olivier (het bewuste ex-huisgenootje) heeft ons toen naar Gouda gebracht. Het eerste adres was de Singel, waar wij werden opgevangen door de Beyen en Sari en Michiel. Zij waren door Kees en Mirella al op de hoogte gebracht. Aan ons de moeilijke taak om beide oma's op de hoogte te stellen van het vreselijke nieuws. De rest is gezamenlijke geschiedenis.

Groeten,

Pieter-Floris